Uilenmaand februari 2023

Een oud gezegde voor de maand februari: ‘Als de dagen beginnen te lengen, begint de winter te strengen’. Dat ging dit jaar voor deze maand – op een enkele nacht na met lichte vorst – niet op. Wel hadden we een aantal voorjaarsachtige dagen en dat was goed te merken. De oude naam voor narcis, ‘poaslelie’, gaat dit jaar niet op. Tegen die tijd zijn ze dit jaar al bijna uitgebloeid.

Door Ben Nijeboer

Op 14 februari bij mij in de tuin: de eerste honingbijen met stuifmeel, een aardhommel en de eerste vlinder, een kleine vos. Ook kregen we een foto toegestuurd met de tekst: ‘Onze bosuil zit weer in de camerakast’. Dus wordt het langzamerhand tijd om de bosuilkasten met de camera te controleren. Bosuilkasten hebben geen tussenschot zoals kerkuil- en steenuilkasten. Met een infraroodcamera op een lange stok en de monitor in de hand is het dan ook goed te zien of er iets in de kast zit. Dat gaat snel en bespaart ons een hele hoop gesjouw met de ladder. We kunnen ons in mei beperken tot het controleren van al of niet bezette kasten.

Oehoe
Een nieuwkomer onder de uilen in ons land is de oehoe. Het afgelopen jaar waren er in ons land niet minder dan 54 broedpogingen, waarvan 32 geslaagd. Voor Overijssel werden 8 broedsels gemeld. In ons werkgebied hebben we nog geen broedsels kunnen vaststellen maar in het Holterberggebied werd al een paar jaar met succes gebroed en de soort breidt zich nog steeds uit. Dus wie weet!

We krijgen bij de kastcontroles steeds vaker te horen: ‘Er vloog laatst hier een hele grote oele, wel zo groot’(twee uitgestrekte armen). ‘Nog nooit eerder ezeen’. De eerste oehoe sinds lang vervlogen tijden in Nederland werd gevonden in Rijssen. Een kantonnier van Rijkswaterstaat vond de uil in de berm van de A1 bij de oude vuilstort tegenover de oude steenfabriek van ‘Smeijers en Voortman’ aan de Markeloseweg. Zo’n grote vuilstort is natuurlijk een uitgelezen plek voor een oehoe, ratten genoeg! In de omgeving van de vuilverwerker Twence, broedt de oehoe al enige jaren met succes.  

De oehoe die in Rijssen gevonden werd, droeg een Duitse ring en was een vogel uit het fokprogramma voor herintroductie van de oehoe in gebieden waar deze was verdwenen. In begin jaren 70 hebben we een paar zware stormen gehad en een deel van de volières waar de uilen in gehouden werden, werden vernield. Een aantal vogels kon ontsnappen, waarvan de Rijssense uil er 1 van was.

Wat mogen we in de toekomst verwachten?  Oehoes zijn geen steenuilen. Een steenuil heeft voldoende aan een aantal hectares als jachtgebied. Voor de oehoe moet je rekenen met vierkante kilometers. Bij een gemiddelde leeftijd van ongeveer 4 jaar en 1,5 uitgevlogen jongen per broedsel met een overlevingskans van 25 % zal het niet zo’n vaart lopen. Bijna de helft van de doodsoorzaken zijn het verkeer, hoogspanningsleidingen en de windmolens.

Terugmeldingen

Dan een aantal terugmeldingen in de maand februari 2023.